Ik geloof in collaborative software design waarbij ‘elke stem de software vormt’. Door gebruik te maken van een Domain-Driven Design benadering met Team Topologies, faciliteer ik heldere communicatie tussen stakeholders en software teams. Dit doe ik door middel van collaborative modelling en deep democracy, waarbij complexiteiten worden ontrafeld, conflicten worden opgelost en de software flexibel blijft inspelen op de behoeften van de organisatie.

In mijn rollen als onafhankelijk softwareconsultant, tech lead en softwarearchitect, stimuleer ik organisaties en teams tot het ontwerpen en bouwen van duurzame en veerkrachtige softwarearchitecturen.

Welke ervaring en expertise breng je mee?

Mijn expertise is geworteld in zowel de praktijk als de theorie van Collaborative Software Design. In de eerste zes jaar van mijn carrière heb ik in een softwareteam de transitie doorgemaakt van ontwikkelaar naar tech lead en uiteindelijk architect. In deze periode heb ik diepgaand ervaren hoe je als team, samen met gebruikers en businessteams, een gedeelde taal en begrip opbouwt. Wij waren verantwoordelijk voor de volledige value stream van de softwarelevenscyclus – van het selecteren van de meest veelbelovende kansen, het grondig verkennen en uitwerken van requirements tot en met het daadwerkelijk bouwen en operationeel houden van de software. In een team van 3 dat uitgeroeid was tot 7 personen ontwikkelden en onderhielden we een complex landschap van ~140 microservices binnen een event-driven architectuur. Dit succes was uitsluitend te danken aan het consequent toepassen van Domain-Driven Design en Continuous Delivery en DevOps principes.

Na deze leerzame periode heb ik de overstap gemaakt naar consultancy. In de jaren die volgden, heb ik deze succesvolle aanpak bij diverse organisaties geïmplementeerd en verfijnd. Mijn expertise heb ik verder verdiept door het ontwikkelen van trainingen op het gebied van Domain-Driven Design, Tech Leadership en Software Architectuur. Daarnaast heb ik mijn kennis vastgelegd in het boek ‘Collaborative Software Design’, dat teams en architecten handvatten biedt om samen met stakeholders effectief te ontwerpen. Deze uitgebreide kennis en ervaring heb ik met succes toegepast en overgedragen in talloze organisaties, variërend van grote ondernemingen zoals banken, overheidsinstanties en energiemaatschappijen tot ambitieuze scale-ups.

Hoe zou je jouw trainingsaanpak omschrijven?

Mijn trainingsaanpak is sterk geïnspireerd door ‘Training from the Back of the Room’ en Domain-Driven Design. Dit resulteert in een interactieve leerervaring waarbij deelnemers gedurende ongeveer 80% van de training actief aan de slag gaan met het modelleren van concrete use-cases. Dit kunnen zowel voorbeeldcases zijn als uitdagingen waar ze op dat moment in hun eigen werkcontext mee worstelen. Het is van essentieel belang om een directe verbinding te smeden met de dagelijkse praktijk van de deelnemers, de te leren concepten hieraan te verankeren en dit praktisch toe te passen. Hierdoor kunnen ze de opgedane kennis onmiddellijk de volgende werkdag in de praktijk brengen. De combinatie van deze actieve leerstijl en het feit dat ik niet alleen trainer ben, maar ook dagelijks alles wat ik train zelf toepas bij klanten, maakt de training persoonlijker en impactvoller. Door mijn eigen praktijkervaringen te delen – wat succesvol is gebleken, maar vooral ook wat niet heeft gewerkt – kunnen deelnemers de stof beter doorgronden en vertalen naar hun eigen werksituatie. Bovendien maakt de nadruk op gezamenlijk modelleren de training ook nog eens een stuk leuker en energieker!

Wat vind je het leukst aan trainen?

Toen ik na zes jaar de consultancy in stapte, gedreven door de wens om verschillende organisaties te leren kennen en mijn kennis te verbreden, was ik verrast door wat ik aantrof. Dit contrast was vooral groot omdat ik gewend was te werken in een daadwerkelijk agile omgeving. Een omgeving waarin ik meerdere keren per week intensief samenwerkte met stakeholders, samen met hen de software ontwierp die zij nodig hadden en gebruikten. Deze dynamische manier van softwareontwikkeling was ook bittere noodzaak in de veeleisende wereld van asset management.

In veel andere organisaties zag ik een heel ander beeld. Requirements bereikten de teams vaak via meerdere managementlagen, waardoor de ontwikkelaars niet begrepen waarom ze iets bouwden. Ze waren gefrustreerd omdat ze zagen dat het veel efficiënter kon, maar voelden zich niet betrokken bij de daadwerkelijke businessproblematiek. Hun uitdaging zochten ze daarom in het experimenteren met nieuwe technologieën, in plaats van in het oplossen van de werkelijke problemen. Bovendien nam niemand in de teams de leiding om deze situatie aan te pakken. Verandering teweegbrengen betekende immers dat ze zich moesten begeven in de wereld van politiek, oftewel sociale uitdagingen, in plaats van zich te concentreren op wat ze écht leuk vonden: problemen oplossen in code.

Zelf ben ik ook een softwareontwikkelaar in hart en nieren. Echter, door mijn eerdere ervaringen met het oplossen van échte problemen door middel van betere samenwerking, kon ik niet moedeloos toekijken. Ik stelde mezelf een doel: het creëren van teams en organisaties die dezelfde bevredigende werkwijze omarmen als ik in mijn eerste jaren heb mogen ervaren. Mijn missie is om het werk van softwareontwikkelaars beetje bij beetje leuker te maken en tegelijkertijd de impact die zij hebben op organisaties te vergroten! Dit is wat mij drijft en wat ik het allerleukste vind aan het geven van trainingen: bijdragen aan deze positieve verandering waarbij elke stem de software vormt!